جامعه‏ ای قرآنی است که بدی را به جای شخص بد دفع کند

خبرگزاری رسا ـ حضرت آیت الله جوادی آملی با تاکید بر ایجاد محبت در جامعه گفت: داشتن یک معشوق مشترک سبب می‏شود مردم جامعه نیز با یکدیگر با محبت رفتار کنند؛ اگر مردم چنین جامعه ای با مشکل و یا اختلافی رو به رو شوند، بدی و اختلاف را رفع می‏کنند و شخص بد را اصلاح می‏کنند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی عصر امروز در درس اخلاق که در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، ضمن گرامی‏داشت ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) به تشریح انواع عبادت پرداخت و اظهار داشت: حضرت علی(ع) می‏فرمایند: «برخی برای ترس از جهنم، عده‏ای با شوق رسیدن به بهشت و برخی نیز با عشق و حبّ به خدا، خداوند متعال را عبادت می‏کنند».

حضرت آیت الله جوادی آملی عبادت از روی عشق به پروردگار را بهترین نوع عبادت دانست و افزود: کودکان و دیوانگان هیچ‏گاه به جهنم نمی‏روند و این عبادتی که بنده عاقل، از سر ترس از جهنم انجام می‏دهد، سعادت نیست اگر چه از جهنم رها شود؛ نسوختن هنر نیست، ساختن هنر است؛ عبادتی که از روی ترس باشد، عبادت بردگی است که آینده را نمی‏بیند و سر درگم می‏شود.

وی با اشاره به این که عبادت برای رسیدن به بهشت نیز کمال سعادت نیست تصریح کرد: کسی که شوق رسیدن به بهشت را دارد، می‏تواند آن را به دست آورد، در حالی که کمال سعادت نصیب او نمی‏شود؛ کسی که برای خدا و به عشق پروردگار به عبادت بپردازد و عند الله شود، به کمال سعادت رسیده است؛ عبادتی که در آن مظاهر خداوند تبارک و تعالی تجلی شود.

این مفسر برجسته قرآن کریم خاطر نشان کرد: جانشینان و ادامه دهندگان راه همه پیامبران الهی از سوی فرزندان پسر آن‏ها بود، در حالی که ذریه و نسل پیامبر خاتم(ص)، از ازدواج دختر رسول خدا، حضرت زهرا(س) و حضرت علی(ع) به وجود آمد که حاصل آن تربیت ۱۱ معصوم دیگر بود؛ دلیل نام‏گذاری حضرت زهرا(س) به این نام مبارک، نور عبادت آن بانوی دو عالم بود که به افلاک می‏تابید.

حضرت آیت الله جوادی آملی در ادامه سخنان خود به خصوصیت نماز تاکید کرد و گفت: نماز ستون دین و هم ستون نور است؛ فردی که در حال نماز خواندن است و با نیت حب به پروردگار این عمل را انجام می‏دهد، ستون نوری بین او و فلک، تابنده است.

وی به آیه‏ای از قرآن کریم در سوره حج اشاره و ابراز کرد: چشم دل عده‏ای بسته است؛ اگر چشم درونی کسی اشک بریزد، نشانه خوشحالی درونی و رضایت پروردگار است؛ حضرت علی(ع) را به این سبب «قرّه اَعیُن» خطاب می‏کردند که در هنگام اقامه نماز، محبوب خود را با چشم دل مشاهده می‏کرد؛ عبارت «قرّه اَعیُن» به معنی اشک سرد است که از روی شوق ریخته می‏شود.

این مفسر برجسته قرآن کریم داستان دوری حضرت یعقوب(ع) از حضرت یوسف(ع) را یاد آور شد و گفت: هنگامی که خبر یافتن حضرت یوسف(ع) را به پدرش دادند، از ۸۰ فرسخی پیوسته تکرار می‏کرد که بوی یوسف(ع) را استشمام می‏کنم؛ چگونه بود که حضرت یعقوب(ع) در آن زمانی که فرزندش را بر چاه می‏انداختند شامه دلش بوی او را استشمام نمی‏کرد؟ صبر چندین ساله و نزدیکی حضرت یعقوب(ع) به درگاه خداوند متعال بود که شامه دل پیامبرش را باز کرد.

حضرت آیت الله جوادی آملی افزود: اگر شامه دل کسی باز شود، از گناه و زشتی دوری می‏کند؛ چرا که بوی تعفن گناه را از بوی مطبوع استغفار و اعمال خیر تشخیص می‏دهد؛ انسان باید به مرتبه‏ای برسد که همانند ملائکه خداوند، گوش و چشم دلش باز شود و حقایق را با دل خود مشاهده کند؛ با چشم و گوش دنیایی و جسمی نمی‏توان به حقیقت پی برد.

وی بر فرمانبرداری از امر خدا تاکید کرد و اظهار داشت: کسی که تربیت شده دستگاه خداوند متعال باشد، بدون اجازه پروردگارش کاری انجام نمی‏دهد؛ خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم به اطاعت از پیامبر(ص) فرمان داده و رسول خدا نیز در واقعه بزرگ غدیر خم فرمودند: «هر کس مطیع علی(ع) باشد مطیع من است»؛ جز ذات اقدس اله، نه پیامبر خدا(ص)، نه ائمه معصوم(ع) و نه هیچ شخصی از خودش حرفی ندارد که بزند؛ تنها راه حل شدن مشکلات در دنیا و آخرت ایمان و اطاعت است.

حضرت آیت الله جوادی آملی در بخش پایانی سخنان خود مردم جامعه را به داشتن محبت توصیه کرد و گفت: اگر همه مردم جامعه، یک محب داشته باشند دیگر هیچ اختلافی وجود نخواهد داشت؛ داشتن یک معشوق مشترک سبب می‏شود مردم جامعه نیز با یکدیگر با محبت رفتار کنند؛ اگر مردم چنین جامعه ای با مشکل و یا اختلافی رو به رو شوند، بدی و اختلاف را رفع می‏کنند و شخص بد را اصلاح می‏کنند؛ این جامعه که بدی را به جای شخص بد دفع می‏کند، یک جامعه قرآنی است.