۱۱٫ اگر آگاهی بود؛ آنگاه شجاعت و تقوا بکار خواهد آمد

صفت سوم، خودآگاهى است. مسئولان باید آگاه باشند و بفهمند پیرامون آن‏ها چه مى‏ گذرد؛ و الّا اگر مسئولان و مدیران کشور، نمایندگان مردم، مؤثّرینِ در دستگاه قضائی و دیگر جاها، آدم ‏هاى خوبى باشند؛ باتقوا باشند و شجاعت هم داشته باشند، اما ندانند امروز صف‏ بندى دنیا کجاست و دشمن کجا نشسته است و از کجا حمله مى‏کند، ضربه خواهند خورد. جوانانى که در دوران جنگ تحمیلى در جبهه بودند، خوب مى‏ فهمند من چه مى‏ گویم. گاهى انسان در صحنه صداى شلیک توپ را مى‏شنید؛ اگر مى‏ فهمید که این شلیک از طرف دشمن است، مى‏ توانست مسیر خود را معیّن کند و وظیفه‏ ى خود را بفهمد. اگر مى‏ دانست این شلیک از طرف خودى به طرف دشمن است، باز مسیرش معیّن مى‏شد؛ اما اگر شلیک خودى را با دشمن و دشمن را با خودى اشتباه مى‏ کرد، گمراه مى‏ شد و نمى‏ فهمید باید چه کار کند. وقتى توپ‏خانه‏ ى دشمن علیه شما مرتّب آتش مى‏ بارد، اگر ندانید دشمن است که آتش مى‏ بارد، در مقابل او حسّاسیت به خرج نمى ‏دهید. گاهى هم خودى علیه دشمن شلیک مى‏ کند؛ اگر این را هم نشناختید، باز اشتباه خواهید کرد؛ به طرف خودى برمى‏ گردید و مى‏ گویید چرا شلیک مى ‏کنید!؟ امروز خودآگاهى یکى از مهم‏ترین نیازهاى مسئولان کشور ماست. باید بفهمند دشمن از کجا حمله مى‏ کند… مسئولان کشور این خودآگاهى را لازم دارند تا بدانند دشمن از کجا حمله مى‏ کند. اگر فهمیدند، بیدار خواهند بود. آن‏گاه شجاعت و تقوا و پاک‏دامنىِ آن‏ها به کار این ملت خواهد آمد.[۱]