یک مشت خاک شلمچه از ارشاد، صداو‌سیما و سازمان تبلیغات موثرتر است

سیدناصر حسینی‌پور گفت: یک مشت خاک مناطق جنگی از همه نهادهای دولتی مانند وزارت ارشاد ، سازمان تبلیغات اسلامی و حوزه هنری و نهادهای فرهنگی بالاتر است و توان و قدرت بیشتری در پرورش انسان ولایی و شهادت طلبی دارد.

مراسم پایانی دوازدهمین جایزه ادبی شهید حبیب غنی‌پور عصر روز گذشته با معرفی برگزیدگان به کار خود پایان داد. یکی از ویژگی‌های این مراسم این بود که هدایا توسط پدر شهیدان مسجد جواد‌الائمه به برگزیدگان اهدا شد.

محمد ناصری دبیر دوازدهمین جشنواره مستقل ادبی حبیب غنی‌پور بیانیه این جشنواره را قرائت کرد که در این بیانیه آمده است:

صحبت غنیمت است به هم چون رسیده‌ایم/ تا کی دیگر به هم رسد این تخته پاره‌ها

آری، غنیمت می‌شماریم لحظه‌های باشکوهی را که به ما ارزانی داشته‌اند تا بار دیگر در ساحل یاد شهدا پهلو بگیریم و با درود و دست مریزاد به راهیان وادی ادب، در آستانه بهار، گل‌هایی را که از بوستان ذوق و اندیشه نویسندگان عزیزمان دست چین کرده‌ایم، با افتخار تقدیم ادب دوستان و نیک اندیشان کنیم.

اما قبل از هرچیز، یادآوری این مهم خالی از لطف نیست که؛ فرهنگ‌های با شکوه هرگز از داستان پردازان برجسته تهی نبوده‌اند. اعتلای ادبیات مقدمه پیشرفت ملت‌ها و زوال ادبیات آغاز انحطاط آن‌هاست. اصولاً ، هنر داستان پردازی از پشتوانه‌های حیاتی یک جامعه پویاست. «اگر اندیشه‌ها زیبا عرضه نشوند، در غبار بی اعتنایی گم خواهند شد» زیبایی، ضامن ماندگاری و حیات است و رسالت ادبیات این است که اندیشه‌های زیبا را به جاودانگی برساند.

از سوی دیگر، حس جمال دوستی، آینه تمام نمای فطرت انسان است و ادبیات چشمه جوشانی است برای فرو نشاندن عطش آدمی به زیبایی‌ها و اتصال او به منشأ جمالی که در وصف نمی‌گنجد، ادبیات متعهد، راهی است برای برون رفت از طبق معمول‌های ملال آور. ادبیات ناب، انسان را به راه‌های نرفته ترغیب می‌کند و به او آن چنان بینایی می‌بخشد تا منحنی راه‌های رفته را به عبث تکرار ننماید!

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، جشنواره انتخاب کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور که دوازده سال پیش در کنج شبستان مسجد جواد‌الائمه(ع) جوانه زد و به لطف خداوند خانه، تا امروز مسیر بالندگی را طی نموده است، می‌کوشد در پشت ادبیاتی بایستد که آرمانش گره‌گشایی از بندهای فروبسته دل‌هاست. ادبیاتی که فرزند زمان خویش است و می‌کوشد صورت و سیرت جامعه خویش را به خوبی بنمایاند. ادبیاتی که شاخسارش، آشیان امن جان‌ها در تندباد حوادث است. ادبیاتی که از باد و باران نیابد گزند.

با نیایشی از زنده‌یاد سید حسن حسینی، معرفی برگزیدگان دوازدهمین جشنواره انتخاب کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور را پی می‌گیریم.

جام شب‌مان تُهی ز مهتاب مباد/با دیده ما وسوسه خواب مباد

رودیم و به لب، سرود دریا داریم/در ما نفس هرزه مردان مباد»

* توان انسان‌سازی یک مشت خاک شلمچه از همه نهادهای فرهنگی بیشتر است

در این مراسم، سیدناصر حسینی‌پور نویسنده کتاب «پایی که جا ماند» کتاب برگزیده خاطره با موضوع دفاع مقدس و انقلاب اسلامی در سخنانی گفت: بهترین جایزه‌ای که تاکنون دریافت کرده‌ام جایزه شهید حبیب غنی‌پور است. من مدعی‌ام و بر ادعایم تاکید می‌کنم که یک مشت خاک شلمچه و مناطق جنگی از همه نهادهای دولتی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی و حوزه هنری و نهادهای فرهنگی بالاتر است و توان و قدرت بیشتری در پرورش انسان ولایی و شهادت طلبی دارد.

 

وی افزود: کشور ما خاک و کویر زیاد دارد اما خاک مناطق جنوبی اعتبار، حرمت و رشادت رزمندگان را دارد که انسان‌های ولایتمدار را تربیت کرده است.

نویسنده کتاب «پایی که جا ماند» از صدا و سیما گلایه کرد و تصریح کرد: صدا و سیما به اندازه کافی به جشنواره حبیب غنی‌پور که در راستای ارزش‌های دفاع مقدس گام بر می‌دارد توجه نمی‌کند و اگر این جشنواره دولتی بود به گونه خاص دیگری مد نظر قرار می‌گرفت و امیدوارم در برابر شهدا شرمنده نباشیم.

وی ادامه داد: باید زمینه‌ای را فراهم کرد تا کتاب‌های برگزیده در دست مردم قرار گیرد و زمینه کتاب‌خوان کردن مردم را فراهم کرد.

در این مراسم محمد عزیزی نویسنده تقدیر شده کتاب «خواب خوب» در بخش زندگینامه داستانی با موضوع دفاع مقدس و انقلاب اسلامی هم گفت: حدود ۶۰۰ صفحه از کتاب زندگینامه داستانی شهید محمدابراهیم همت را نوشته‌ام و امیدوارم در سال آینده همزمان با سی‌امین سال شهادت این سردار بسیجی کتاب چاپ شود.

وی ادامه داد: کتاب زندگینامه جاودان‌الاثر احمد متوسلیان هم پس از این کتاب خواهم نوشت.

* یادگاری دو رزمنده برای آقای نویسنده

قاسمعلی فراست نویسنده تقدیر شده در بخش داستان کوتاه با موضوع آزاد نویسنده دیگری بود که در این مراسم سخنان کوتاهی بیان کرد و گفت: اولین حس خوبی که برای نوشتن اثری داستانی به من دست داد ۲۰ روز بعد از انتشار کتاب «نخل‌های بی‌سر» بود که دو رزمنده از جبهه کتاب را خوانده بودند و عکس‌های یادگاری از خودشان را برای من ارسال کردند.

وی ادامه داد: این برای من بسیار ارزشمند بود و الان هم که برگزیده جایزه شهیدغنی‌پور شدم هم چنین حسی دارم. این جایزه برخلاف دیگر رقابت‌ها، فقط به قلم می‌پردازد و مسائل دیگر در حاشیه است.

نویسنده کتاب «نخل‌های بی سر» در بخشی دیگری از سخنان خود اظهار کرد: وقتی جشنواره کتاب سال ایجاد شدم بسیار خوشحال شدم اما در ادامه از محوریت قلم و اندیشه فاصله گرفت. جایزه جلال آل احمد هم که ایجاد شد امیدوار بودم اما این جایزه هم به دلایلی نتوانست وظایف خود را عملی کند.

صادق کرمیار نویسنده کتاب شایسته تقدیر «دشت‌های سوزان» از بانیان برگزاری این جشنواره قدردانی کرد. در پایان این مراسم از پدر شهدای مسجد جواد‌الائمه قدردانی شد.