آیت الله صدوقی به توان علمی رهبری ایمان داشت

آیت الله صدوقی خیلی نسبت به مقام علمی مقام معظم رهبری تواضع داشتند و از همان موقع ایشان را آیت الله می دانستند.

حجت‌الاسلام و‌المسلمین راشد یزدی در همایش کوثر ولایت که با حضور جمعی از فعالان فرهنگی از سراسر کشور در مجتمع یاوران مهدی(عج) جمکران برگزار شد با ذکر خاطراتی از مقام معظم رهبری گفت: در زمانی که مقام معظم رهبری در تبعید بودند؛ در اسفند ماه سال ۱۳۵۶ عده ای از انقلابیون تهران به من تلفن کردند که اگر می شود آیت الله شهید صدوقی یک بازدیدی از تبعیدی ها داشته باشند؛ ما هم خدمتشان رفتیم و گفتیم؛ دوستان و ارادتمندان شما گفتند که اگر می شود و فرصتی دارید، یک دیداری از تبعیدی ها داشته باشید؛ آیت الله شهید صدوقی فرمودند؛ مانعی ندارد.

وی ادامه داد: در این سفر من به همراه سه تن از روحانیون دیگر در خدمت آیت الله صدوقی به شهر های مختلف سر زدیم و با شخصیت های های تبعیدی از جمله آقایان ربانی املشی، معادیخواه، شیخ علی تهرانی و خلخالی دیدار کردیم. مقام معظم رهبری در ایرانشهر تبعید یودند و در آنجا خدمت مقام معظم رهبری رسیدیم.

 من از سال ۴۵ آقا را می شناختم ولی آقای صدوقی ایشان را ندیده بودند؛ آقای صدوقی و آقا کنار هم نشستند و صحبت می کردند؛ من از آنها اجاره گرفتم و برای کاری بیرون آمدم کارم نزدیک دو ساعت طول کشید، وقتی برگشتیم دیدم این بزرگواران هنوز دارند صحبت می کردند؛ به آخرهای صحبت رسیدیم، صحبت فقط سیاسی نبود، علمی هم بود. آقای صدوقی وقتی آمدند بیرون بروند وقتی به من رسیدند فرمودند؛ ماشاء الله آقا سید علی خیلی مشتش پر است.

ایشان یادآور شد: آیت الله صدوقی بعد از دیدار آقا در طول مسیر همه اش از فضائل علمی مقام معظم رهبری صحبت می کردند و خیلی نسبت به مقام علمی مقام معظم رهبری تواضع  داشتند؛  البته آقای صدوقی آدمی نبود که به هر کسی بگوید او عالم است؛ بسیاری از بزرگان که داریم شاگردان آیت الله صدوقی بودند.

در ادامه این سفر به چابهار رفتیم به آیت الله صدوقی پیشنهاد دادم که مدتی در چابهار بمانیم؛ ولی ایشان گفتند: «بر می گردیم پیش سید علی آقا» باز برگشتیم ایرانشهر آیت الله صدوقی باز یک مورد دیگر همانند جلسه قبل داشتند.

حجت‌الاسلام و‌المسلمین راشدیزدی اظهار داشت: اوایل انقلاب، بین امام جمعه بندرعباس و رئیس حزب جمهوری اختلافی افتاده بود، آقای صدوقی مرا فرستادند تا از جریان جویا بشوم و بعد از یک هفته گزارش را خدمت آیت الله صدوقی آوردم، ایشان گزارش را خواندند و گفتند: «با این گزارش کاری نمی توان انجام داد؛ شما این گزارش را به تهران نزد آیت الله خامنه ای ببرید». ایشان نامه ای نوشتند و آن را درون پاکت گذاشته و در پشت آن نوشتند؛ «حضرت آیت الله خامنه ای»، پسر آیت الله صدوقی خدا رحمتش کند تا نگاه کرد، گفت؛ شما ایشان را آیت الله می دانید. آقای صدوقی گفتند بله که آیت الله می دانیم، البته که ایشان را آیت الله می دانم؛ من عین این پاکت را و چون نامه اش هم نامه مهمی بود به مرکز اسناد انقلاب اسلامی تحویل دادم