مجموعه نمایشگاهی
۱۸٫ اگر مردم مدینه پیامبر را نمى خواستند…
پیامبر را اگر مردم مدینه نمى خواستند و در انتظار او نمىنشستند و بارها سراغش نمىرفتند، مگر به مدینه مى آمد و جامعهى مدنى تشکیل مى شد؟ پیامبر که با شمشیر نرفت مدینه را بگیرد. کمااینکه فتوحات اسلامى- تا آنجایى که درست انجام گرفته است- رزمندگان اسلام رفتند آن مانع را که قدرت حکومت فاسد […]
۱۷٫ اگر مردم با حاکمی بیعت نکنند؛ سر کار نخواهد آمد!
به نظر ما مردم اصل قضایا و همهکاره هستند. در تفکّر اسلامى و برداشت اسلامى، اندیشهى خدا محورى با اندیشهى مردم محورى هیچ منافاتى ندارد؛ اینها بر روى هم قرار مىگیرند. اوّلًا تا مردم متدیّن و معتقد به دینى نباشند، حکومت دینى در آن کشور اصلًا به وجود نمىآید و جامعهى دینى شکل نمىگیرد. بنابراین، […]
۱۶٫ فطرتهاى پاک عامهى مردم تشخیص مىدهد؛ اما بعضى از خواص درک نمیکنند!
دفاع از انقلاب و تشخیص مصلحت آن، کارى است که هم آسان و هم مشکل مىباشد. آسان است؛ چون فطرتهاى پاک عامهى مردم آن را تشخیص مىدهد. اگر شما به جمعیت عظیم مردم ایران نگاه کنید، خواهید دید که در همهى مسایل از اول انقلاب تا امروز، تقریباً عامهى مردم درست فکر کردهاند، درست تشخیص […]
۱۵٫ چون تعلقات مردم کمتر است؛ بهتر مىفهمند
بسیارى از معضلات این کشور، با بصیرت مردم حل شده است. خیلى اوقات انسان مشاهده مىکند که تودهى مردم حقایق را از بعضى از خواص و نخبگان بهتر مىبینند و بهتر مىفهمند؛ چون تعلقاتشان کمتر است. این از نعمتهاى بزرگ است.[۱] [۱] . بیانات در دیدار مردم بوشهر در روز میلاد امام على (ع) ۰۵/ […]
۱۴٫ امام دنبال خواص نمىگشت؛ به تودهى مردم دل مىداد
امتحان عجیبى براى امام (ره) و شما مردم به وجود آمد. آن بزرگوار به مردم با همان چشمى نگاه مىکرد که پیامبران نگاه کرده بودند. پیامبران دنبال آدمهاى برجسته و ممتاز نبودند؛ بلکه در پى انسانهاى مؤمن و تودهى مردم مىگشتند؛ «خفضوا اجنحتهم للمؤمنین». امام دنبال خواص نمىگشت، به تودهى مردم دل مىداد، با آنها […]
۱۳٫ رعیت و تودهى مردم یعنی…
«رعیت» به مردم اطلاق مىشود؛ یعنى کسى که مراعات او لازم است. یعنى تودهى مردم و عامهى مردم. اصطلاح «ناس» و «رعیت» غالباً به قشر سواد مردم گفته مىشود، نه گروههاى خاص. تکیهى امیر المؤمنین و پیغمبر و قرآن هم روى همین مجموعههاى عمومى مردم است؛ همینى که ما عوام مردم مىگوییم؛ یعنى رعیت و […]
۱۲٫ مردم آگاهند؛ خواص مراقب باشند!
مردم ما به توفیق الهى، به هدایت الهى، به دستگیرى الهى، مردم مؤمنى هستند؛ هم آگاهند، هم مؤمنند، هم حاضر در صحنهاند، پابهرکابند در هرجائى که لازم باشد. ماها باید خودمان را اصلاح کنیم. نخبگان و خواص سیاسى بایستى مراقب کار خودشان، حرف زدن خودشان باشند؛ این خطاب به همهى نخبگان است، خطاب به یک […]
۱۱٫ اگر آگاهی بود؛ آنگاه شجاعت و تقوا بکار خواهد آمد
صفت سوم، خودآگاهى است. مسئولان باید آگاه باشند و بفهمند پیرامون آنها چه مى گذرد؛ و الّا اگر مسئولان و مدیران کشور، نمایندگان مردم، مؤثّرینِ در دستگاه قضائی و دیگر جاها، آدم هاى خوبى باشند؛ باتقوا باشند و شجاعت هم داشته باشند، اما ندانند امروز صف بندى دنیا کجاست و دشمن کجا نشسته است و […]
۱۰٫ اگر تقوا بود اما شجاعت نبود، باز کافى نیست
اگر تقوا بود، اما شجاعت نبود، باز کافى نیست. چهبسا آدمهاى باتقوا که به خاطر نداشتن شجاعت لازم، در آن وقتىکه باید اقدامى بکنند، نمىکنند و حرفى بزنند، نمىزنند. وقتى امام بزرگوار این حرکت عظیم را به وجود آورد، یک عامل عمدهى آن، شجاعت امام بود؛ و الّا خیلىها بودند که تقوا داشتند و مردمان […]
۸٫ صراحت در بیان و پرهیز از مواضع دوپهلو
همه وظیفه دارند؛ بیشتر از همه، خواص؛ و در میان خواص، بیشتر از همه، آن کسانى که مستمعین بیشترى دارند، شنوندگان بیشترى دارند. این وظیفه است دیگر: مرزها روشن بشود و معلوم بشود که کى چى مىگوید. اینجور نباشد که باطل، خودش را در لابهلاى گرد و غبارِ برخاستهى در میدان مخفى کند، ضربه بزند […]