ترجیح می‎دهم هر دو دست من قطع شود ولی…

امارات به بهانه جزایر سه‏ گانه، یک سری تحرّکات نظامی انجام داده بود. پروازهای شناسایی نیز گویی اتفاقاتی در آینده بود. احتمال این که امارات دست به تحرکاتی علیه جزایر بزند، قوی می‎نمود؛ خصوصاً با پایان گرفتن جنگ تحمیلی ایران و عراق، احتمال بروز واقعه جدی بود. مقام معظم رهبری به عنوان فرمانده کل قوا، دستورهایی را برای جلوگیری از نبرد نظامی و مراقبت از جزایر سه‏گانه، برای نیروهای مسلح صادر کردند. پس از ابلاغ کتبی دستور، بنا شد جلسه قرارگاه خاتم الانبیاء- استثنائاً- در محضر معظم له تشکیل گردد و راه کارهای اجرایی فرمان مشخص شود. همه سران نیروهای مسلح حضور داشتند. گزارش‌ها و اطلاعات لازم بیان شد و طرح‌های عملیاتی ابلاغ گردید. آقا در آن جلسه، در بیان ضرورت مراقبت و هوشیاری و دفاع از جزایر، مطالبی را بیان فرمودند، نکته‎ای که برای ما از اهمیت بالایی برخوردار بود، این بود که ایشان فرمودند: فکر نکنید حفاظت و حراست از آب و خاک کشور برای من مهم نیست. حفاظت از سرزمین جمهوری اسلامی ایران برای من این قدر اهمیت دارد که ترجیح می‎دهم هر دو دست من قطع شود؛ ولی یک وجب از خاک کشور اشغال نگردد. این سخن زیبای رهبری، اشک را مهمان چشم‌های حاضران در جلسه کرد و آنان را مصمم کرد تا با همه وجود از جزایر دفاع کنند.[۱]