ماجرای طلاکاری گنبد حضرت معصومه به سفارش آیت الله بهجت

حجت الاسلام علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه، جمع عزاداران حضرت فاطمه(س) در حسینیه آیت الله حق شناس(ره) تهران، به تبیین آخرین سخنان حضرت زهرا(س) و مسئله فدک پرداخت.

فدک، امتحانی سخت برای مردم مدینه بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا،وی با بیان این که تاریخ باید دقیق و همه جانبه نگریسته شود، بیان داشت: حضرت زهرا(س) در آخرین سخنان خود قبل از شهادت خطاب به زنهای مدینه که به عیادت ایشان آمده بودند، می‌فرمایند اگر حکومت دست علی بن ابی طالب(ع) بود، مردم را به خوبی سیراب می کرد و سرشار از نعمات دنیوی می‌کرد؛ چه برسد به نعمت‌های اخروی که قطعاً بهره کافی از آن می‌بردند. حضرت در این سخنان وضعیتی را ترسیم می کنند که ما این وضعیت را درباره حکومت مهدوی و امام زمان(ع) سراغ (و انتظار) داریم.

حجت الاسلام پناهیان گفت: بخش عمده‌ای از مصیبت حضرت فاطمه(س) و ماجرای فاطمیه به مسئله فدک برمی‌گردد و موضوع فدک را ما خیلی باور نکرده‌ایم. برخی سوال می‌کنند: آیا اینکه حضرت زهرا(س) به خاطر یک باغ (فدک) این چنین به مطالبه‌گری پرداختند، سزاوار بود!؟

وی با بیان این که فدک باغی بود که بدون نبرد به دست آمده بود و طبق حکم خدا، در اختیار پیامبر است و او به هر کس که بخواهد، می‌تواند بدهد، ابراز داشت: پیامبر اکرم (ص) نیز به دستور خدا آن را به حضرت فاطمه(س) بخشید. این را نتوانستند تحمل کنند و علم مخالفت برافراشتند و کینه شدیدی از دختر پیامبر بر دل سیاهشان نشست.

استاد حوزه و دانشگاه افزود: یکی از دلایل غصب فدک از حضرت زهرا(س) این بود که آنها تجربه ثروت حضرت خدیجه را داشتند و می‌دانستند که پیامبر(ص) از اول با ثروت حضرت خدیجه(س) به تبلیغ اسلام پرداخته است و اسلام به پشتوانه ثروت وی مستحکم شده است لذا نخواستند آن تجربه درباره حضرت زهرا(س) و امیرمومنان(ع) تکرار شود و مخالفت کردند.

وی با اشاره به این که خدا با مسأله فدک امتحان سختی از مردم مدینه گرفت که همگی آنها در این امتحان، یک صفر بزرگ گرفتند، ادامه داد: یکی از دلایل این که با مالکیت حضرت زهرا(س) بر فدک مخالفت کردند، حسادت نسبت به ثروت ایشان (باغ فدک) بود. در آن زمان، جهان اسلام هنوز از لحاظ ثروت چندان برخوردار نبود و مسلمان ثروت چندانی نداشتند. لذا می‌گفتند: چرا دختر پیامبر باید داشته باشد اما ما نداشته باشیم و یا اینکه عایدات باغ فدک باید در اختیار بیت المال قرار گرفته و به همه سهمی از آن داده شود!

حجت الاسلام پناهیان با طرح این سوال که آیا فدک را تنها یکی دو نفر از حضرت زهرا(س) غصب کردند؟، پاسخ داد: فدک را همه مردم مدینه غصب کردند؛ در حقیقت هیچ یک از مردم مدینه در مسئله فدک به دفاع از دختر پیامبر(ص) برنخاستند.

وی با تأکید بر این که ذاکران اهل بیت(ع) باید به مسأله فدک بیشتر بپردازند، تصریح کرد: شیعیان برای فدک هزینه‌های زیادی داده‌اند. فدک، فراتر از بحث ساده‌ یک باغ و ارزش مادی آن است.

این کارشناس دینی خاطرنشان کرد: آنهایی که امروز از گسترش و زیباسازی حرم‌های اهل‌بیت(ع) نالان و ناراضی هستند و انتقاد می‌کنند، همان‌هایی هستند که اگر در آن روز در مدینه بودند، فدک را در دستان حضرت فاطمه(س) تحمل نمی‌کردند.

وی با بیان این که آیت الله بهجت(ره) با وجود بی‌اعتنایی کامل به مادیات، حساسیت ویژه ای به زیبایی حرم حضرت معصومه(س) داشتند، اظهار داشت: یک زمانی که قسمتی از طلاکاری گنبد حرم فرسوده شده بود، بارها به تولیت حرم تذکر ‌دادند که گنبد را درست کنند. آیت الله بهجت(ره) می‌دانست که خیلی‌ها فقیرند و پول ندارند اما عقیده داشت که یکی از خانه‌های حضرت زهرا(س) در قم هست و شایسته نیست که خانه ایشان خراب باشد.

 داشتن مال و ثروت با ساده‌زیستی منافاتی ندارد

حجت الاسلام پناهیان در بخش دیگری از سخنانش گفت: خداوند افزون بر این که نزد شکسته دلان است، نزد چشم ها و دلهای سیر (از لحاظ مادی) هم هست؛ واقعیت این است که یکی از راه‌های «چشم و دل‌سیر بودن»، سیر بودن است. البته منظور از این بحث، دفاع از سرمایه‌داری و نظام ثروت نیست.

وی با تبیین روایتی از حضرت علی(ع) که فرمودند اگر (بلافاصله) بعد از پیامبر، زمام حکومت به من سپرده می‌شد، مردم از زیر پا و بالای سرشان می‌خوردند (به رفاه و ثروت می‌رسیدند)، ابراز داشت: منظور از «بلافاصله بعد از پیامبر» این است که زمانی که حضرت بعد از ۲۵ سال از رحلت پیامبر به حکومت انتخاب شد، فضای جامعه آنقدر خراب بود که برای اصلاح آن راهی طولانی نیاز بود و کسی نتوانست عدالت او را تحمل کند.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به این که جامعه ما دچار مشکلات اقتصادی فراوانی است و وجود بیکاری و فقر بخش بزرگی از جامعه و رکود کار و اشتغال رنج آور است، تصریح کرد: ساده زیستی و زندگی زاهدانه پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) منافاتی با داشتن ثروت و بهره‌مندی از دنیا ندارد. ائمه ما همگی ثروتمند و صاحب مال و منال بودند؛ اما خود ساده می‌زیستند و بخش اعظم ثروت خود را به دیگران انفاق می‌کردند.

وی با بیان این که اهل‌بیت(ع) بچه‌های خود را «چشم و دل‌سیر» تربیت می‌کردند، خاطرنشان کرد: امیرمؤمنان(ع) بعد از جریان غصب فدک شروع به کشاورزی کرد و باغ های زیادی ایجاد کرد و آنها را به فرزندان خود و همچنین نیازمندان بخشید. ائمه(ع) هیچ‌گاه گرسنه (و فقیر) نبودند؛ اما بیشتر ثروتشان را صرف فقرا و نیازمندان می‌کردند.

مبلغ دینی حوزه علمیه قم با بیان این که اگر یک عالم دینی از نظر مالی وضعیت مناسبی داشته باشد بهتر می‌تواند به ترویج دین بپردازد، گفت: البته به این شرط که روحانیت، تجمل‌گرا و اهل اشرافی‌گری نباشد، این همان کاری است که امامان معصوم(ع) انجام می‌دادند؛ سفره‌هایی که برای فقرا پهن می‌کردند و انفاق و کمک‌های فراوانی که به نیازمندان می‌کردند در تاریخ معصومین(ع) به وفور دیده می‌شود.

وی با بیان ضرورت ترویج فرهنگ بخشش و انفاق در جامعه امروز تأکید کرد: هیچ جوانی نباید فقر و بی‌پولی خود را به حساب زهد بگذارد، باید از هوش و ذکاوت و درایت خود در مسیر درست برای کسب ثروت و روزی استفاده کنیم و با گناه و معصیت، روح و جان را خراب نکنیم. چرا باید زورگویان و ستمگران عالم از ثروت و مکنت برخوردار باشند اما مومنین محروم باشند؟

حجت الاسلام پناهیان همچنین امتحان و آزمایش را جزء سنت الهی برشمرد و ادامه داد: همه ما در شرایط مختلف در معرض امتحان های الهی هستیم، خمس، مومن پولدار، فقر و موارد متعدد دیگر از جمله آزمایش‌هایی است که در طول دوران زندگی انسانها به آن امتحان می شوند. حسادت نسبت به داشته‌های دیگران و بدبینی به آنان کاری بس زشت و نارواست.

فرصت نوروز را در خدمت اهل بیت(ع) قرار دهیم

وی در پایان به بیان اهمیت گسترش آموزه‌های دینی در بین خانواده ها و بستگان افراد پرداخت و گفت: عمده ترویج و تبلیغ دین توسط خود مردم و در بحث‏ها و گفت‏وگوها و مهمانی‌های دینی و خانوادگی صورت می‌گیرد. امام رضا(ع) می‌فرمایند«کسی که در جلسه‌ای می‌نشیند باید امر ما را احیا کند»؛ بنابر این ضروری است مهمانی‌های نوروز امسال را در خدمت اهل بیت(ع) و  فرصتی برای تبلیغ دین و سیره ائمه(ع) تبدیل کنیم./