چرا برای خداشناسی حتماً به امام نیاز است/ اسرار مهدوی

به گزارش خبرگزاری مهر، از مباحث اسرار مهدوی آیت الله قرهی نوشتار زیر در پی می آید:

چرا برای خداشناسی حتماً به امام نیاز است.جواب این است که فطرت بشر الهی هست اما قدرت تشخیص این فطرت را امام به انسان مرحمت می کند. امام انسان را به سوی خدا هدایت می کند، نه اینکه خداشناسی را در وجود انسان تزریق کند.

با توجه به اینکه قرآن کریم و مجید الهی می فرماید: «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ» فطرت بشر، فطرت الهی است. اگر فطرت، الهی است پس باید فی ذاته خداشناس هم باشد و دیگر نیاز نیست که بخواهد از راه دیگری به خداشناسی برسد. پس چرا ما بیان می کنیم: برای خداشناسی حتماً به امام نیاز است؟

 جواب این است که فطرت بشر الهی هست اما قدرت تشخیص این فطرت را امام به انسان مرحمت می کند. امام انسان را به سوی خدا هدایت می کند، نه اینکه خداشناسی را در وجود انسان تزریق کند. به تعبیر دیگر، امام مبانی توحید را در اختیار انسان قرار می دهد و این انسان است که با این مبانی به سوی پروردگار عالم حرکت می کند.

لذا امام به زور دست کسی را نمی گیرد تا او را به سمت خدا ببرد ـ گرچه ما قائلیم که امام به عنوان عصمت کامله، بر کل خلق، موجودات و هم چنین افلاک حاکمیت دارد ـ اگر اینطور بود، هر معصومی که می آمد حداقل باید همه انسانهای اطراف او به سوی پروردگار عالم هدایت می شدند، اما این طور نبود.

لذا کار امام این است که این فطرت الهی را به انسان می شناساند. منظور از «‌یَهدُون بِأمرِنا» هم که قرآن کریم و مجید الهی می فرماید، همین است که امام، آن فطرت الهی را به سوی امر الهی هدایت می کند.