آیت الله بهجت نمونه بارز یک عالم سیاسی بود/ فتنه‌های آینده رنگ و بوی مذهبی دارد

حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه، شنبه شب در سلسله نشست‌های طلبه عصر انقلاب با موضوع الگوی حضور سیاسی که در مسجد مدرسه علمیه معصومیه برگزار شد، گفت: تردیدی نیست که طلاب باید با هدف آگاهی از سیاست و انتقال بصیرت صحیح به مردم به عرصه‌های سیاسی ورود پیدا کنند. وی با تأکید بر این نکته که رجل […]

panahian-2حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه، شنبه شب در سلسله نشست‌های طلبه عصر انقلاب با موضوع الگوی حضور سیاسی که در مسجد مدرسه علمیه معصومیه برگزار شد، گفت: تردیدی نیست که طلاب باید با هدف آگاهی از سیاست و انتقال بصیرت صحیح به مردم به عرصه‌های سیاسی ورود پیدا کنند.

وی با تأکید بر این نکته که رجل سیاسی شدن و به دست گرفتن همه پست‌های سیاسی برای طلاب لازم نیست، اظهار کرد: هر کس در هر شغلی هست باید درک سیاسی داشته باشد و به موقع بتواند تأثیر خود را در سیاست بر جای بگذارد.

مبلغ برجسته حوزوی با بیان این‌که در بصیرت‌دهی سیاسی مسؤولیت عالمان حوزه علمیه از سایر اقشار سنگین‌تر است، ابراز کرد: در دین دستورات بسیاری وجود دارد که اجرای این دستورات مستلزم سیاسی بودن و داشتن درک سیاسی است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، وی اظهار کرد: اگر مردم و به ویژه طلاب درک سیاسی نداشته باشند،‌ از آنان جهت استفاده از مطامع عده‌ای سوءاستفاده می‌شود، نه تنها حق آنان را می‌خورند بلکه آنان را وادار می‌کند که در راه آنان وارد میدان شوند.

ترویج دین با ورود به سیاست ممکن می‌شود

حجت‌الاسلام پناهیان با بیان این‌که یکی از موارد عمل صالح و راه‌های ترویج دین انجام عمل سیاسی و به وسیله تأثیرگذاری در ساختارهای سیاسی ممکن می‌شود، ادامه داد: رسالت عالم دینی و انگیزه او با عمل صالح مؤلفه‌های تقویت‌کننده‌ای برای حضور در عرصه سیاسی است.

وی ابراز کرد: یک عالم دینی بیش از مهندس و کارگر انگیزه برای حضور در عرصه دینی دارد، برای استقرار دین اولین چیزی که در برابر ترویج دین می‌ایستد، قدرت‌های سیاسی طاغوت است.

نویسنده و پژوهشگر حوزوی گفت: عرصه سیاست نیز این اقتضا را دارد که طلاب و روحانیان در این زمینه بیشتر حضور بیابند، مانند این‌که قانون‌گذاری و ریاست جمهوری نیازمند درک ویژه‌ای از دین است.

وی با اشاره به این که یکی از مفاد سوگند رییس‌جمهور این است که باید به ترویج و تبلیغ دین بپردازد،‌ خاطرنشان کرد: یک فرد آهنگر یا کارگر نمی‌تواند در جایگاه ریاست جمهوری به تبلیغ دین بپردازد بلکه این کار از عالم دینی بهتر برمی‌آید.

حجت‌الاسلام پناهیان بیان کرد: امام خمینی(ره) می‌فرمایند همه اسلام سیاسی است، روضه خواندن و سایر اعمال اسلام سیاسی است و خیلی هنر می‌خواهد فردی به نحوی روضه بخواند که بتواند سیاست را از آن حذف کند.

ظهور و بروز سیاسی تنها در سرمقاله نوشتن نیست

وی بیان کرد: نقش‌آفرینی در عرصه سیاسی برای هر کس یک گونه است، این طور نیست که همه افراد بیایند و سرمقاله‌نویس یا سخنران سیاسی شوند، حضرت آیت‌الله بهجت یکی از علمای سیاسی بود که ظهور و بروز سیاسی چندانی نداشت.

استاد حوزه و دانشگاه اظهار کرد: شرط مهمی که یک عالم دینی بتواند درک درست سیاسی و تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد این است که غیر از معارف دینی، انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی، تاریخ‌شناسی و آینده‌شناسی مناسبی به معلومات خود اضافه کند.

وی گفت: برخی از افرادی که مدعی زمان‌شناسی هستند در شناخت خود از زمان دچار اشتباه می‌شوند و از این رو گاه دیده می‌شود که فرد عالم و مخلصی است اما در موضوع‌گیری اشتباه کرده است.

حجت‌الاسلام پناهیان با اشاره به این‌که خیلی‌ها معرفت به زمانشان نسبت به گذشته است، ابراز کرد: در این انتخابات هم دیده می‌شود که افراد تنها نسبت به خطرات گذشته متذکر می‌شوند و از خطرات آینده غافل هستند، البته برخی افراد گذشته را هم درک نمی‌کنند.

برخی در عرصه سیاسی گیج هستند و زمان از دستشان در رفته است

وی در ادامه با تأکید بر سخن رهبر انقلاب مبنی بر این‌که فتنه‌های آینده سخت‌تر از گذشته است، بیان کرد: فتنه‌های آینده مذهبی‌تر خواهد بود و باید برای مدیریت در فتنه‌های آینده به این امر نظر کرد.

استاد حوزه و دانشگاه گفت: امام صادق(ع) در بیانی می‌فرمایند کسی که زمان خودش را بشناسد، آماج اشتباهات قرار نمی‌گیرد، باید عالم زمان‌شناس باشد و نشانه‌های و علامت‌های جریان‌ها و واقعیت‌ها اجتماعی را درک کند، برخی در عرصه سیاسی گیج هستند و زمان از دستشان در رفته است.

وی به الزامات عالم به زمان بودن اشاره کرد و گفت: افراد باید از هوای نفس، حب و بغض‌ها و کینه‌ها دوری کنند، برخی‌ همچنان بر اثر هوای نفس بر مواضع قبلی خود پافشاری می‌کنند.

حجت‌الاسلام پناهیان گفت: خودشناسی و انسان‌شناسی یکی دیگر از لوازم عالم به زمان بودن است، شرط دیگر این است که فرد تاریخ‌شناس باشد و در قرآن فکر کنند.