«» استثناء بود/ میان بانوان به این استثناءها نیاز داریم

hae کنگره بین‌المللی بانو مجتهده امین با حضور آیت‌الله محمدصادق حائری استاد اخلاق، حجج اسلام عبدالحسین خسروپناه رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، محمدحسن اختری رئیس مجمع جهانی اهل بیت(ع)، سیدمحمد قائم‌مقامی استاد حوزه و دانشگاه و جمعی از مهمانان خارجی صبح امروز(چهارشنبه ۱۶ بهمن ماه) در باشگاه شرکت نفت برگزار شد. *مردان بزرگ […]

haerihae کنگره بین‌المللی بانو مجتهده امین با حضور آیت‌الله محمدصادق حائری استاد اخلاق، حجج اسلام عبدالحسین خسروپناه رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، محمدحسن اختری رئیس مجمع جهانی اهل بیت(ع)، سیدمحمد قائم‌مقامی استاد حوزه و دانشگاه و جمعی از مهمانان خارجی صبح امروز(چهارشنبه ۱۶ بهمن ماه) در باشگاه شرکت نفت برگزار شد.

*مردان بزرگ با حضور زنان بزرگ موفق شدند

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، آیت‌الله حائری شیرازی استاد اخلاق به عنوان نخستین سخنران با اشاره به نقش بانوان در تربیت انسان بیان داشت: در اسلام هرجا مردان بزرگی برخاستند به کمک زنان بزرگ کار را پیش بردند، رسول خدا(ص) با خدیجه(س)، علی(ع) با فاطمه(س) و حسنین(ع) با زینب کبری(س) توانستند اهداف الهی خود را اجرا کنند.

وی با تأکید بر اینکه در انقلاب اسلامی چنین نیازی احساس می‌شد،‌ افزود: چقدر خوب بود ما در ردیف امام راحل(ره) چنین شخصیتی داشتیم، در قبل از انقلاب بانو امین حضور داشتند،‌این در حالی است که امام(ره) می‌گفت: در کجا دیده شده زن با بچه بغل به میدان توپ و تانک بیاید که امت ما آمده است.

*زنان امور خویش را در دست بگیرند/ تکریم واقعی زنان با حضور همراه با حیا تحقق می‌یابد

آیت‌الله حائری شیرازی خاطرنشان کرد: این مسأله یک توقع ضروری و حیاتی برای انقلاب است و الان هم در کنار رهبر انقلاب باید در بین بانوان همراه معادلی داشته باشیم. چرا باید بانو امین به صورت استثنا مطرح باشد؟! چرا قانون عام جامعه نباشد؟!

وی با اشاره به اینکه بانوان خودشان را دست کم می‌گیرند و هرچه مردان تلاش کنند زنان ورود پیدا نکنند، نمی‌توانند این مسأله را حل کنند، ادامه داد: جامعه زنان باید کمبودشان را خود برطرف کنند و این یک امر عقلی است، هر جامعه‌ای باید تکریم خودش را احیا کند و تکریم زنان را فقط زنان می‌توانند احیا کنند.

*نمونه‌ای قرآنی مبنی بر اهمیت جایگاه زن در تحولات عرفانی

آیت الله حائری شیرازی با اشاره به آیاتی از سوره آل عمران«إِذْ قَالَتِ امْرَأَهُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ، فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّی وَضَعْتُهَا أُنثَى وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَیْسَ الذَّکَرُ کَالأُنثَى وَإِنِّی سَمَّیْتُهَا مَرْیَمَ وِإِنِّی أُعِیذُهَا بِکَ وَذُرِّیَّتَهَا مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ، فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ» در مورد نمونه  کم خودبینی در زنان ابراز داشت:‌ زن عمران شخصیتی والایی است، یک موحد تمام عیار است و از عبارتی که در دعا به کار می برد پیدا است این شخصیت ممتاز است، این شخصیت ممتاز دچار این خود کم بینی است «رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ» این عبارت را یک موحد تمام عیار می‌تواند بیان کند.

وی افزود: « إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ » معنای این کلام این نیست که خدایا تو شنوایی و دانایی بلکه می‌گوید خدایا تو تنها سمیع و علیم به ذات هستی، کسی که در توحید به اینجا رسیده که در عالم یک سمیع و یک علیم می‌بیند، اما در شناخت خود گرفتار این معنا می‌شود که در مقام هدیه خدا مرد را برای خدمت به دین خود می‌پذیرد!

*برای سلوک عرفانی انسان باید از خود عبور کند

این استاد اخلاق با اشاره به اینکه چه زیباست انسان خودش را برای خدا وقف کند، اظهار داشت: اگر کسی در مسیر سیر و سلوک می‌خواهد پذیرفته شود، لازمه‌اش رشد است، بنابراین کسی که می‌خواهد پیش خدا برود، باید از خود عبور کند و مشکل انسان همین عبور از خودش است.

وی با بیان اینکه شهیدان اگر به مقامی رسیدند به واسطه مادرانشان بوده است، ادامه داد: در گذشته بانوانی بودند که وارد عرصه سیر و سلوک شدند و در اثر این ممارست و تلاش‌هایشان به جاهای بسیار رفیع دست یافتند، در واقع علمای بزرگ اسلام شاگرد مادرانشان بودند.

*جایزه‌ای که خداوند به امام حسین(ع) بخشید/ دفاع مکتبی استاد اخلاق از بانو مجتهده امین

آیت‌الله حائری همچنین به تفاوت امام حسین(ع) با حضرت ابراهیم(ع) و حضرت اسماعیل(ع) اشاره کرد و گفت: اگر خداوند زمزم را جایزه حضرت ابراهیم(ع) در کنار خانه خودش(بیت‌الله الحرام) قرار داده است، جایزه‌ای که به خاطر صبر امام حسین(ع) به او داده است، در کنار قلب مؤمن اشک را قرار داده است، در واقع جایزه حسین بن علی(ع) چشمه‌ای در کنار بیت الله است، به همین جهت او را قتیل العبرات می‌خوانند.

وی در انتهای سخنانش بیان داشت: من در این سخنانم از بانو امین دفاع شخصی نکردم، بلکه به دفاع مکتبی پرداختم.