حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی پیش از ظهر دوشنبه در درس تفسیر خود که در مسجد اعظم برگزار شد، گفت: آنچه که ما انجام دادیم در درون ما نهادینه شده است، در دنیا انبیا آمدند تا درون ما را اثاره کنند اما در قیامت «یُنَبَّأُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ» همه آن به انسان گزارش داده میشود، پس از آن فرمود «بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِیرَهٌ» نیازی به گزارش نیست، زیرا همه چیز در درون انسان است، چرا از بیرون گزارش بیاوریم، خود انسان میفهمد که در طی این ۸۰، ۹۰ سال چه کرده است، ه «بصیره» ه مبالغه است، یعنی انسان کاملا از درون خود باخبر است و میداند که همه اعمال به او آشنا هستند و او را رها نمیکنند.
وی افزود: هیچ عملی عامل خود را رها نمیکند، این چنین نیست که انسان کاری که کرده از بین برود یا کاری که انسان کرده فاعل خود را نشناسد، این کار به انسان میچسبد و او را به قعر میکشد «کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَهٌ» انسان گرفتار و بند کار خودش است، او آزاد نیست مگر «إِلَّا أَصْحَابَ الْیَمِینِ» در مسائل مالی اگر کسی بدهکار بود باید گرو بسپارد و وثیقه دهد اما اگر کسی حقالله و حق الناس در محکمه الهی داشت، خود او را گرو میگیرند.
ولیمه در یادگیری قرآن وارد شده است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، مفسر برجسته قرآن کریم خاطرنشان کرد: انسان در آخرت نیازی به تنبئه و گزارش کردن ندارد، انسان در دنیا مفهومات و صور ذهنی اعمال را میبیند اما در قیامت خود کار را میبیند، اگر کسی مشمول عنایت الهی بود یک جا که نشسته بود یادش میآید که فلان کار خیر را کرده است و ثواب مضاعفی دارد، یا انسان نشسته و گناه انسان یادش میآید، این نعمت الهی است، در برابر این تذکر الهی مسؤول است، یعنی به هوش باش، توبه و استغفار کن در رحمت الهی باز است.
وی با اشاره به آیه «وَلَوْ أَنَّمَا فِی الْأَرْضِ مِن شَجَرَهٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَهُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللَّـهِ إِنَّ اللَّـهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ» بیان کرد: «أَنَّمَا» منفصل است و باید جدا نوشته شود، باید قرآنها را با خط نستعلیق بنویسند که نوجوانان بتوانند بخوانند، فرزندان ما با این خط آشنا نیستند، در کتابهای فقهی ما وقتی ولیمه را تقسیم میکنند، این ولیمه یک اسم جامعی برای مصادیق فراوان مانند سفر حج و عمره، عروسی، ساختن ساختمان و مانند است، یکی از جاهای ولیمه جایی است که فرزند به مکتبخانه ببرد و فرزند در قرائت قرآن حاذق و ماهر شود، آن جا مستحب است باید ولیمه دهد، کسی که در ایران قرآن را یاد گرفت، در درجه اول امام و شهدا ثواب میبرند و بعد معلمان و آموزشدهندگان آنان، وضعیت نسبت به گذشته خیلی تفاوت کرده است.
حضرت آیتالله جوادی آملی با بیان اینکه ولیمه حذاق و ماهر شدن در قرائت قرآن وارد شده است، ادامه داد: اگر این کودک در قرائت قرآن حاذق شد مستحب است پدر و مادر ولیمه دهند، خط عثمان طه برای کودکان سخت است، اما اگر قرانی باشد با خط نستعلیق باشد که برای ما ایرانیها عروس خطوط است، یادگیری بهتر صورت میگیرد، حالا لازم نیست در سطح بیناللمل باشد که تهمت بزنند که قرآن را تحریف کردند و از این دست مسائل، با خط نستعلیق نوشته شود تا بتوانند قرآن را آسان و ساده بخوانند.
دریاها تمام میشوند اما کلمات الهی تمامنشدنی هستند
وی افزود: مطلب آیه ۲۷ سوره لقمان در آیه ۱۱۰ سوره کهف گذشت، فیض خداوند و کلمات الهی نامتناهی است، علومی که از ذات اقدس اله نشأت میگیرد نامتناهی است، اگر گفتند «وَمَن یُؤْتَ الْحِکْمَهَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْرًا» این کثرتی به لحاظ خود ما است، اما اگر همین علم نسبت به ذات اقدس اله مطرح شود، میشود «وَمَا أُوتِیتُم مِّنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِیلًا» همین خیر کثیر و همین حکمت کثیر نسبت به علم نامتناهی ذات اقدس اله اندک است، کلمات الهی نامتناهی است و از باب تشبیه معقول به محسوس خداوند تشبیهی مثال زد.
استاد برجسته حوزه علمیه بیان کرد: فرمود اگر تمام درختان عالم قلم شوند، از هر درختی صدها قلم تراشیده میشود و اگر دریاهای کنونی با کمک هفت دریای دیگری مرکب شوند، منظور دریاهای بسیار است و بخواهند کلمات الهی را بنویسند، قلمها شکسته و فرسوده میشود و دریاها تمام میشود اما کلمات الهی تمام نمیشود، در اینجا از پایان یافتن قلم و پایان یافتن دریاها سخن نگفت اما از پایان یافتن کلمات الهی سخن گفت، اما در آیه ۱۱۰ سوره کهف که تنها سخن از دریاها بود، به پایان یافتن دریاها اشاره کرد، قلم هم دیرتر از دریا تمام میشود.
بانکهای ربوی مانع اثرگذاشتن نماز جماعتهای ما شده است
وی در پاسخ به سؤالی درباره ثواب نماز جماعت بیش از ۱۰ نفر به عنوان نمونهای از فیض الهی بیان کرد: کارهای آخرت را نسبت به دنیا که بسنجند، غیرقابل شمارش است، همچنین این ثواب تنها درباره نماز جماعت نیامده است که اگر کسی نماز جماعت خواند به دلیل غیرقابل شمارش بودن ثواب آن شاد شود، درباره ربا هم گفته شده اگر کسی یک درهم ربا خورد مانند آن است که در کنار کعبه فلان کار را انجام دهد.
حضرت آیتالله جوادی آملی اظهار داشت: بانکهای ربوی نمیگذارد که نمازجماعتهای ما اثر کند، یک سیلی جهنمیها صورت میلیونها انسان را سرخ میکند، یک میوه بهشت ممکن است میلیونها سال بماند، یک سیلی جهنم ممکن است، صورت میلیونها نفر را سرخ کند، مغررو نشویم که نماز جماعت میخوانیم، ثواب نمازمان چند برابر میشود، از آن طرف عذابها را هم ببینیم، در دنیا هم کلمات الهی و فیض الهی نامتناهی است، به عنوان نمونه همه موجودات کلمات الهی هستند، کلمه آن است که ما فی الضمیر و ما فی الغیب را روشن کند.
آشنایی با منطق سبب محتاطانه سخن گفتن انسان است
وی با اشاره به آیه «مَّا خَلْقُکُمْ وَلَا بَعْثُکُمْ إِلَّا کَنَفْسٍ وَاحِدَهٍ إِنَّ اللَّـهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ» بیان کرد: اگر بخواهد جمیع افراد را یک آن خلق کند آسان است، مانند اینکه بخواهد یک شیء را خلق کند، افراد محدود وقتی حرف یک نفر را گوش میدهند از جای دیگر باز میمانند، اما برای خداوند کاری او را از کار دیگری باز نمیدارد، شنیدن سخنی او را از شنیدن سخن دیگر باز نمیدارد، خداوند نامتناهی است و چیزی او را از چیز دیگری بازنمیدارد، همه را از اولین تا آخر، در قیامت جمع میکند، همه را سؤال جواب میکند، خدا مگر نمیخواهددر قیامت حرف افراد را گوش دهد از این رو به همه سمیع و بصیر است، خدا همه را یکجا گوش میکند و همه را یکجا میبیند، مثل این که خداوند یک نفر را بخواهد محاکمه کند.
مفسر برجسته قرآن کریم در پاسخی به سؤالی درباره جایگاه انبیا با عقل، ادامه داد: عقل در برابر وحی اصلا قابل قیاس نیست، عقل در برابر نقل است؛ ما یا برهان نقلی برای مطلبی داریم یا برهان نقلی، برهان عقلی غیر از خیال و قیاس و گمان و وهم است، تواتر که از الان جزو یقینیترین یقینیات است در منطق روی تواتر حساب باز نمیکنند، ظنون متراکم و متاخم کار یقین را نمیکند، اگر انسان با منطق آشنا شود محتاطانه حرف میزند، روی تواتر و تجربیات حساب باز نمیکند، روی براهینی که به بدیهیات بازمیگردد حساب میکند،
وی افزود: تجربیات حجت است اما نه مثل بدیهیات، نه عقل در برابر وحی است و نه نقل در برابر وحی است، هرگز اینها در برابر وحی قرار نمیگیرند، با وجود پیامبر(ص) کسی اسم عقل را میبرد، فیلسوف در برابر فقیه است، هیچکسی در برابر پیامبر(ص) نیست، پیامبر(ص) تمام دفائن عقول را اثاره میکند، عقول انبیا را ذات اقدس اله اثاره میکند و انبیا عقول تمام بشر را اثاره میکند، روایت است که پیامبر(ص) در تمام مدت عمر خود با عقل خود با کسی سخن نگفت و مرحوم صدرالمتألهین اهلبیت(ع) را از این میان استثنا کرد.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰