خاطره عصبانیت امام از گفتار مرحوم آخوند درباره تحریف قرآن/مردم ستون اصلی سیاست اسلامی هستند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی پیش از ظهر سه‌شنبه در درس تفسیر خود که در مسجد اعظم برگزار شد، در ادامه تفسیر سوره مبارکه احزاب گفت: آن‌چه که در آیه ۶ سوره احزاب درباره «وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ» تنها درباره حرمت نکاح است، زیرا در جای دیگر فرمود «وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ […]
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی پیش از ظهر سه‌شنبه در درس تفسیر خود که در مسجد اعظم برگزار شد، در ادامه تفسیر سوره مبارکه احزاب گفت: آن‌چه که در آیه ۶ سوره احزاب درباره «وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ» تنها درباره حرمت نکاح است، زیرا در جای دیگر فرمود «وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ» اگر چیزی خواستید بگیرد از پشت پرده بگیرد، در جای دیگر هم می‌فرماید «وَمَا کَانَ لَکُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّـهِ وَلَا أَن تَنکِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا» معلوم می‌شود محرمیت و مطالب دیگر ناشی از محرمیت در میان نیست، از این رو محدوده آیه ۶ سوره احزاب درباره حرمت نکاح است.وی افزود: ام حبیبه دختر ابوسفیان از زنان پیامبر(ص) بود، معاویه خود را به نام خال المؤمنین معرفی کرد، به این دلیل که خواهر وی همسر پیامبر است و او می‌شود خال المؤمنین، کسی که به آیات فقهی و احکام آشنا نیست می‌پذیرد و می‌گوید وقتی خواهر او مادر ما است، پس خود او دایی ما می‌شود، اما با توجه به این‌که تنها از «وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ» حرمت نکاح فهمیده می‌شود، این مطلب صحیح نیست، همچنین باید توجه داشت خود ازواج پیامبر(ص) و ام المؤمنین بود افتخار است مادامی که حرمت پیامبر(ص) را حفظ کرده باشند و این موضوع شرافت ذاتی نیست.
پیامبر جان جانان همه خطورات انسان را درک می‌کند
مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به آیه «النَّبِیُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنفُسِهِمْ» خاطرنشان کرد: یک عده می‌گفتند برویم از مادر و پدر اجازه بگیریم، پیامبر(ص) نسبت به مؤمنان از خودشان اولی و سزاوارتر هستند، اگر بر فرض غزه تبوک پیش آمد و پیامبر(ص) گفت بروید باید بروید و نباید بگویید که برویم اجازه بگیریم، عصاره دین پیامبر(ص) است، وجود مبارک پیامبر(ص) چیزی از خود نمی‌گوید، اهل و عیال و جان انسان، همه این‌ها باید فدا شود تا دین محفوظ بماند، انسان در راه دین اهل و عیال خود را باید فدا کند، همه مؤمنان در بهشت هستند اما همه با خانواده خود نیستند، کسی که اهل و مال و فرزندان خودش را فدای اهل‌بیت(ع) می‌کند، یک زندگی جمعی و یک زندگی ولایی جمعی در بهشت دارد.
وی اظهار داشت: اولی و سزاوارتر بودن پیامبر(ص) نسبت به مؤمنان یک موضوع تشریفاتی نیست، آنان واقعا جان جانان هستند، جان همه خطورات بدن را می‌فهمد، جان جانان نیز همه خطورات انسان را درک می‌کند، این طور نیست که فرشته‌ها گزارش دهند تا حضرت بفهمد، اما آن‌که جان جانان است کاملا مطلع است که بر انسان چه می‌گذرد، انسان در جریان فدا کردن جان چیزی را از دست نمی‌دهد، بلکه جان را به مقام قرب می‌رساند، سالی که به نام امام علی(ع) بیان شده است به تبیعت را ه الغدیر و المراجعات حرکت کردند و کتاب‌های متعددی نوشتند، این‌ها کار امام‌شناسی و حفظ ولایت است، اما راه‌های دیگر راهی نیست که به مقصد برسد، آن سال سال پربرکتی بود، فضلای حوزه و دانشگاه ده دوازده جلد کتاب درباره وجود مبارک حضرت امیر(ع) نوشتند.
زن سبب صفا و رحمت در خانه است
حضرت آیت‌الله جوادی آملی با قرائت آیه «وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِی کِتَابِ اللَّـهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُهَاجِرِینَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَىٰ أَوْلِیَائِکُم مَّعْرُوفًا» ابراز داشت: برای حفظ خانواده و برای حفظ اعضای خانواده مادر مدار خانواده شد، گرچه هزینه‌ها را پدر جمع می‌کند، اما از اولو الارحام نام برده شد، اساس خانواده رحم است نه صلب، رحمت و صفا و دوستی است که خانواده را حفظ می‌کند، این زن است که سبب رحامت و صفا می‌شود، برای همین صله صلب گفته نشد، این مطلب وحی الهی است و پیامبر(ص) از خود نگفته است، این آیات از کتاب الهی است و اگر می‌توانید همانند آن را بیاورید.
وی خاطرنشان کرد: خداوند در آیات پایانی سوره بقره دستور داده است، انسان اگر زمینی و خانه‌ای می‌خرد آن را بنویسد و تنظیم سند کند، مگر این‌که معامله مهمی نباشد و دست به دست کردن است طوری نیست، اما وقتی معاملات مهمی دارید، آن را باید بنویسید، اگر کسی خودش نمی‌تواند بنویسد به دیگری بگوید، این دین بی‌سوادها را باسواد کرده است، این دین برای اصل دین و اصل کتاب به طور اولی مقررات نوشتن وضع کرده است، دین را بدون نوشتن رها نمی‌کند، خداوند وحی الهی را بدون کتابت رها نمی‌کند، تحریف‌ناپذیری قرآن قطعی قطعی است، حالا افراد خارجی مسائلی را می‌گویند، از همان ابتدا هم به این کتاب پیوسته از قرآن با نام کتاب یاد می‌کند، دین آمده جهل را به علم تبدیل کند، اگر مالی گرفتید یا مالی قرض دادید، سند تنظیم کنید، خدا به شما نوشتن را یاد داده است، این‌ها باید در مساجد گفته شود.
مردم هستند که نظام را نگاه میدارند
استاد عالی حوزه علمیه قم اظهار داشت: مسجد تنها جای این نیست که گفته شود نماز و روزه بخوان، بلکه جای آن است که گفته شود در معاملات نوشته و سند تنظیم کنید، پشت چراغ قرمز بایستید و حرکت نکنید، در هنگام که به این موتورسوار بگویند با سرعت زیاد نرو ، این‌ها باید در مساجد گفته شود، آشغال و مانع توی راه نیندازید مبادا پای کسی بخورد، کسی که آشغال نریزد در جاده اهل بهشت است، آن کس که گفته اگر نافله بخوانی اهل بهشت هستی، هم او گفته است که در راه هم او خدمات آتش‌نشانی را خدمات اهل‌بهشت دانسته است، اگر کسی جلوی آتش‌سوزی و سیل را بگیرد برای او بهشت است.
وی اشاره کرد: مفاتیح الحیاه به این دلیل نوشته شده است، این‌ها باید در مساجد گفته شود تا کسانی که پیرو اهل‌بیت(ع) هستند، بدانند سرعت غیرمجاز ممنوع است، چراغ قرمز است نباید حرکت کنی، چون در مساجد جای این حرف‌ها نیست، این‌ها خیال می‌کنند دین کارآمد نیست، ما که در مسجد زندگی می‌کنیم و سخنرانی می‌کنیم و نماز اقامه می‌کنیم هم باید احکام اساسی عبادی و اسلامی را بگوییم هم آن کارآمدی دین را بگوییم، به مردم بگوییم اگر چیزی خریدی باید سند داشته باشید، بسیاری از پرونده‌ها برای قرض دادن بدون سند و شاهد است، این آیه ۲۸۲ طولانی‌ترین آیه قرآن است، فرمود زندگی خود را سامان دهید، این دین برای کتاب خدا سند تنظیم نمی‌کند و رها می‌کند و می‌رود؛ همین که دست مردم است یک کلمه کم و زیاد نشد، یک وقتی این آیه «بلغ ما انزل الیک» اگر نام علی(ع) بود، این عرب دین را بر هم می‌زد، از این رو نام امام علی(ع) و اهل‌بیت(ع) در قرآن نیامد.
خاطره‌ای از شرکت کردن آیت‌الله جوادی در درس امام خمینی(ره)
حضرت آیت‌الله جوادی آملی در ادامه به بیان خاطره‌ای از حضرت امام خمینی(ره) درباره تفریح‌ناپذیری قرآن پرداخت و گفت: در شبستان مسجد اعظم بعد از رحلت آیت‌الله بروجردی، امام(ه) که هنگامی که در بحث اصول به تحریف‌ناپذیری قرآن اشاره کرد، امام(ره) مظهر ادب بود و نسبت به بزرگان هر اشکالی داشت، مؤدبانه بیان می‌کرد، مرحوم آخوند درباره حجیت ظاهر قرآن دارد که «گرچه اعتبار مساعد تحریف است» این حرف حرفی غیرعالمانه و غیرمحققانه است، امام(ره) گاه عصبانی می‌شد، اما عصبانیت وی به صورت فقیهانه بود، اما در این قضیه مانند عصبانیت ایشان در بهشت زهرا(س) نسبت به مرحوم آخوند عصبانی شد، درباره مرحوم آخوند گفته بود، شما چی می‌گویید؟ یعنی آیات شامل نام ائمه(ع) در قرآن بود و احدی به آن اشاره نکرد؟ نه در سقیفه، نه در شورا؟ مردمی که قرآن را مرتب می‌خواندند و حافظ قرآن بودند احدی به این آیات استشهاد نکرد؟ خود فاطمه زهرا(س) به این آیات اشاره و استشهاد نکرد؟ امام حسن(ع) و امام حسین(ع) استشهاد نکردند؟ همه این‌ها به احادیث استشهاد کردند، تحریف قرآن به طور آشکارا اشتباه است، این چه حرفی است شما می‌زنید.
وی با اشاره به آیه «وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِیِّینَ مِیثَاقَهُمْ وَمِنکَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِیمَ وَمُوسَىٰ وَعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ ۖ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّیثَاقًا غَلِیظًا» ابراز کرد: بعد می‌فرماید شما پیامبر(ص) باید دو عنصر محوری را باید حفظ کنید، یکی توحید همه جانبه و دیگری وحدت همه جانبه را باید حفظ کنید، به دلیل جایگاه پیامبر(ص) نام پیامبر را مقدم بر دیگر انبیا آورده است، این چه میثاقی است؟ غیر از میثاق الست است، این میثاق ویژه‌ای است که در سور متعدد مشخص شد، این مطلب در سوره مبارکه انبیاء آیه ۹۱ این است و آیه ۸۱ سوره آل عمران آمده است، این است که این میثاق ویژه است،شما مردم را به وحدت دعوت کنید، کاری نکنید که مردم متفرق شوند و گرایش به تفرقه داشته باشند، فرمود همان‌طور که شریعت اسلام ستونی به نام نماز دارد، سیاست اسلامی هم ستونی دارد و آن مردم و امت اسلامی هستند، این بیان حضرت امیر(ع) در عهدنامه مالک است، مردم هستند که نظام را نگاه میدارند، «لاسیاسه الا بالدرایه»، اگر در نماز ریا باشد، این نماز لرزان اگر در سیاست هم ریاکاری باشد، این ستون لرزان است، طبق بیان حضرت امیر(ع) در نامه ۵۳ عماد دین یعنی سیاست مردم هستند.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰